IHE NDỊ M CHỌRỌ ỊKWA NNA M. of: De dingen die ik mijn vader wilde zeggen.

Yaqien Bouhbaka (1999) presenteert zijn afstudeerwerk;

IHE NDỊ M CHỌRỌ ỊKWA NNA M. of: De dingen die ik mijn vader wilde zeggen.

Waar Yaqien zich als kunstenaar kan laten inspireren door de conventionele kunstvormen vindt hij het veel interessanter om voor elk project zichzelf te heruitvinden. Zo haalt hij inspiratie uit: zijn eigen bestaan, het museum, behandelt hij zijn werk als de componenten van een gerecht of bouwt hij een hele voorstelling rond een conversatie die hij heeft opgepikt in de rij van de snackbar

Voorstelling: 

PAPIE!

DE GROTE MENSEN VROEGEN AAN MIJ OF IK WAT KON VERTELLEN OVER DAT DING DAT IK VOOR JOU HEB GEMAAKT, MAAR DAT WIL IK NIET! :(  MISSCHIEN MOET IK ZEGGEN DAT IK (…)

Papa,

Is het oké als ik jouw muziek gebruik? Ik denk dat het daar nog mooier van zal worden! Ik kan je er niet echt voor betalen want ik heb niet echt een budget maar ik dacht (…)

Paps,

Ik ben helaas geen dokter geworden zoals jij wilde, maar ik geloof wel dat ik mensen zich beter kan laten voelen. Voor een uurtje, misschien zelfs een hele avond. Ik hoop dat je nog steeds trots op me kan zijn. Ik ben dus acteur geworden en (…)

Pa,

Ik denk dat ik eindelijk klaar ben om te tonen wat ik heb gemaakt. Het is een voorstelling. Over vroeger, over nu, over wat er nog komen gaat. Over jou, over mij, over ons. Ik zou het fijn vinden als je het nog kan zien, ik heb erg mijn best gedaan en geloof ook echt dat het mooi gaat zijn, maar voor het geval dat mijn schaduw zelfsabotage verbergt in een Trojaans paard dat op zelfzekerheid lijkt en alle positiviteit afwijst die mij vooruit zou kunnen brengen wil ik je nog zeggen dat (…)

Vader,

Een kind dat geen warmte van huis krijgt zal het platbranden om het te voelen.